به قول فریمن دایسون، برای اینکه یک دانشمند بتونه تبدیل به یک ابرچهره یا نماد برای مردم بشه، علاوه بر نبوغ زیاد، باید توانایی ارتباط با مردم رو داشته باشه. باید بتونه با مردم حرف بزنه و به زبون خودشون بهشون اتفاقات دنیای علم رو توضیح بده. مردم به امثال آینشتین یا فاینمن با روی خوش نگاه میکنند چون مثل خودشون هستن! فاینمن یک بذلهگو تمام عیار بود، یک دلقک حتی! مردم کسایی که خشک و عصا قورت داده هستن رو دوست ندارن! فاینمن همونقدر که دانشمند تراز اولی بود، موقع تدریس یک شومن فوقالعاده هم بود! همون قدر که دقت علمی در گفتگوهاش داشت، همونقدر هم در روایتگری ید بیضایی داشت! فاینمن البته آدم بیحاشیه یا معصومی نیست و اندازه شهرتش شاید بر حقایق تلخ دیگهای در موردش سایه بندازه. مثلا این ویدیو — با این که جانبدارنه تهیه شده — ایدهای از اون سوی تاریک ماه میده.
مردم قصهگوها رو دوست دارن و به قصهها گوش میدن.
به نظر من، فاینمن بزرگترین روایتگر علم در دو قرن گذشته است!